Chapter 34
Hey Diary,
Nakakainis! feeling ko hindi na crush yung nararamdaman ko para sa kanya! bakit ganito? feeling ko Love ko na sya ey! pero parang hindi pa ako sure. Ayako pa palawakin yung nararamdaman ko sakanya ey! Hanggat hindi pa sya totally move on kay Ara, Ayakong masaktan ng bongga nuh! pero habang tumatagal lalo akong nahuhulog. sheems!!
at ang gulo gulo pa ni cheol, naiirita narin ako sa kanya pero ayako syang itaboy. Naging mag kaibigan na rin kasi kame at ayakong mawala yun hayts! tulungan mo nga ako.
SAVE.
Nakabuang ang araw na ito, wala man lang akong makausap sa room na to. Kairat hindi ko gaanong kaclose mga classmate ko ngayon tapos, ang tagal tagal nung walang mata palaging Late paVip.
"HI BEBEBOI KO" speaking of the devil
"Oh? bakit late ka nanaman?" tanong ko sakanya.
"Huh? hindi mo man lang ba ako namiss? kaya nga ako palaging nag papalate para mamiss mo man lang ako ey" sabi nya at nag pout pa. Hayop talaga kaya lalo akong nahuhulog sa kanya ey mga ganyanan nya. "Hindi kita namiss nuh! bakit naman kita mamimiss " pag tataray ko sakanya.
"Ay ganun ba! ge di nalang ako papasok hindi mo naman pala ako namiss ey" sabi nya tapos lumakad palabas ng room namin.
"Hoy di ka talaga papasok?" tanong ko pero hindi sya sumagot.
"Hoy padating na yung prof. Maabsenant ka talaga nyan " sabi ko pro hindi parin sya namamansin.
"HOY KWON SOONYOUNG" sigaw ko sakanya pero hindi parin namamansin at malapit na sya sa pinto.
"Napagka arte mo talaga hoshi" sabi ko sakanya tapos tumingin sya sakin pero inirapan lang ako. Abuh?
"SHI SHI KO~~~ WAG KANA MAG TAMPO DYAN! NAMISS NA TALAGA KITA KAYA PUMASOK KANA~~"
Yung mapapapikit ka nalang sa kahihiyan pero hindi mo kasi sya matiis Hayts! napagka hayop talaga netong walang mata na to ey. "Ayiee sabi ko na nga ba namimiss mo ako ey" sabi nya at kinurot ang pisnge ko.
"manahimik kana" sabi ko sakanya tapos nginitian nya ako.
"Bebeboi sabay tayo mag lunch ha?" sabi nya.
"HUH? hindi ako pwede ngayon ey may pupuntahan ako." sabi ko sakanya. Hindi sa nag dadahilan ako pero may pupuntahan kasi talaga ako.
Papunta ako ngayon dito sa treehouse ey kasi naman nakipag kita ako dito kay cheol, ayoko na kasing umasa sya sakin si hoshi naman talaga ang gusto ko. Tsaka nahahalata ko narin kasi na parang naiinis sakin si han hyung. "Ji Ano bang sasabihin mo?" sabi nya.
"Cheol... Im sorry talaga. " sabi ko sakanya, pero ngumiti lang sya at hinawakan ang kamay ko.
"Cheol .. Si Soonyoung talaga gusto ko ey." sabi ko sakanya at yumuko.
Just a heads up: is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey!
"Mahal mo na ba talaga sya?" tanong nya at halata sa boses nya na naiiyak talaga sya.
"cheol naman.." Sagot ko, kasi hindi ko alam kung anong sasabihin ko.
"Okay lang.. Basta wag ka nyang sasaktan. Kasi pag sinaktan ka nya, Akin ka na at hindi ka nya mababawi " sabi nya sakin.
"Cheol! Bakit kaba ganyan? Iba nalang kasi" sabi ko.
"Ji! Ikaw lang talaga ang gusto ko kaya pls, hayaan mo lang ako hindi naman ako manggugulo sainyo ey basta, dito lang ako palagi para sayo " sabi nya, Kaya niyakap ko sya ewan ko ba! basta feeling ko ang swerte ko kasi may Choi Seung Cheol na nag mamahal sakin pero sya hindi kasi ako yung minahal nya. Hindi nya deserve tong nangayari na to sakanya.
"basta mag kaibigan parin tayo ha?" sabi nya. Dapat nga ako yung nag sasabi nun sakanya kasi ako yung nakasakit pero parang sya pa yung nakasakit.
"Oo naman! walang mag babago. Mag kaibigan parin tayo" sabi ko tapos niyakap ko sya ulit.
"thanks talaga cheol " sabi ko ulit.
"Bebeboi?" bigla akong nagulat sa nag salita kaya humiwalay ako sa pag yakap kay cheol.
"Anong ginagawa nyo?" tanong nya ulit tapos hinila nya ako palapit sa kanya.
"Nag uusap lang kame " sagot ko.
"Ano namang pinag usapan nyo bebeboi?" tanong nya ulit.
Just a heads up: is the only place to read the complete version of this book for free. Don't miss out on the next chapter-visit us now and continue your journey! "wala ka ng pakialam dun kwon" maangas na sagot ni cheol.
"Luh? papampam kelan pa kita naging bebeboi?" sabi ni hoshi pero inirapan lang sya ni cheol..
"Wag nga kayo mag away, kumain nalang tayo sumama kana cheol " sabi ko sakanila.
"Bawal sumama pag ungas " sabi ni hoshi.
"Oh? edi bawal ka palang sumama, tara na ji iwanan na natin yan " sabi ni cheol tapos hinawakan yung kamay ko. Pero hinila ako agad ni hoshi.
"itong mukha na to? ungas ? tsk! sobrang gwapo ko para dun " sabi ni hoshi tapos inakbayan nya ako.
" ganyan na pala mukha ng gwapo ngayon? sige mas prefer ko nalang maging panget " sabi ni cheol.
"Lul mas gwapo pa nga talampakan ko sayo ey " sabi ni hoshi tapos nagulat ako ng hawakan ni cheol yung mukha ni hoshi at akala mo may sinusuri.
"Ganito na pala itsura ng talampakan ngayon nuh? gwapong talampakan nga ha!" sabi ni cheol tapos lumakad palayo.
"Ji, nxt time nalang tayo mag sabay ng lunch. Pag wala ka ng kasamang talampakan " sabi ni cheol at umalis na.
"ano bang problema nung gilagid na yun?" iritang tanong ni hoshi.
"ewan ko haha pabayaan mo nalang " sabi ko at hinila ko na sya sa canteen.NôvelDrama.Org copyrighted © content.
Hindi ko alam kung matatawa ako sa kanila o ano ey parang mga bata kung mag asaran. Hayts! pero atleast okay na kame ni cheol. Naka survive ako kahit na hirap na hirap ako kung pano ko sasabihin na si soonyoung talaga ang gusto ko.